انشا درباره باد آورده را باد میبرد

معنی ضرب المثل باد آورده را باد می برد

۱- مال بدون زحمت، برکت ندارد.

۲- مال و ثروت باد آورده چون به دیگری تعلق دارد، همیشه دستخوش باد حوادث است.

۳- مال و ثروتی که بدون رنج و زحمت به دست آید خود به خود از دست می‌رود.

داستان ضرب المثل باد آورده را باد می برد

نقل شده که خسرو پرویز ارتش بسیار بزرگی را ترتیب می‌دهد و به امپراتوری کشور روم حمله می‌کند. مدتی نمی‌گذرد که دلاوران ایرانی، پایتخت روم را فتح می‌کنند. گفته شده است که رومی‌ها به سرعت تمام ثروت و طلا و جواهرات کشورشان را از ترس اینکه به دست ایرانی‌ها نیفتد را در صندوق‌هایی جاسازی کرده و داخل کشتی می‌گذارند تا به نقاط دور‌تر برود تا فرمانروای کشور روم در فرصتی مناسب آن‌ها را بدست آورد.

چند دقیقه بعد از اینکه کشتی‌ها روانه‌ی دریا شدند، از شانس بدشان هوا طوفانی شده و کشتی از مسیرش منحرف می‌شود. طوفان و بارش باران به شدت زیاد بوده است و ناخدای کشتی تمام سعی و تلاشش را می‌کند تا بتواند کشی را از غرق شدن نجات دهد و آن را به جای امن ببرد.

خلاصه بعد از چند ساعت بارش باران قطع شد و کشتی سالم به خشکی رسید. نیروهایی که داخل کشتی بودند بسیار شادمان شدند و فکر می‌کردند که طلا و جواهرات کشورشان را از چشم نیروهای ایران دور نگه داشتند. اما آن کشتی دقیقا وارد مرز ایران شده بود.

مرزداران ایران از دور کشتی را مشاهده کردند و حالت نظامی به خود گرفتند تا اگر خطری مرز را تهدید کرد بلافاصله کشتی را با خاک یکسان کنند. اما وقتی نزدیک ساحل شد متوجه شدند که کشتی پر از طلا و جواهر است. سربازان ایرانی با خوشحالی اموال داخل کشتی را مصادره کردند و جشن بزرگی برپا کردند.

خسرو پرویز از این اتفاق بسار خوشحال شد و فرمان داد که تمام این طلا و جواهرات را به خزانه‌ی مملکت تحویل دهند. هنور چند ماهی از این جشن و خوشحالی نگذشته بود که یکروز به خسرو پرویز اطلاع دادند که از خزانه‌ی مملکت دزدی شده است و اموال داخل آن به سرقت رفته است.

شاه ایران دستور داد تا تمام نقاط کشور را به دنبال دزد بگردند، اما نتوانستند که دزد را دستگیر کنند.خسرو پرویز رو به همسرش می‌کند و می‌گوید که مال باد آورده را باد می‌برد. از آن دوران تا به امروز اگر پول یا ثروتی بدون زحمت به کسی برسد، ضرب‌المثل باد آورده را باد می‌برد برایش بکار می‌برند.

انشا ضرب المثل باد آورده را باد می برد

در روزگاران قدیم در گوشه ایی از این دنیا در شهری شلوغ و پر رفت و آمد جوانی در حال گذر از کوچه ها بود و از روی بیکاری سنگی کوچکی را با پای خود به بازی گرفته بود. چنان که می رفت ناگهان اسکناس پولی را باد به صورت آن جوان مانند شلاقی فرود آورد.

پسرک که از درد صورتش را گرفته بود و چشمانش را از درد بسته بود ابتدا متوجه ی پول نشد اما هم اینکه چشمان خود را باز کرد متوجه ی پول شد. بسیار هیجان زده شد و زود پول را برداشت و از آنجا دور شد و بابت پولی که باد برایش هدیه آورده بود زیر لب شکر می گفت و با خود می گفت که امروز روز شانس او است و امروز را می تواند با این پول به خوش گذرانی بپردازد.

در حالی که با پول در دستش بازی می کرد به سمت بازار شهر رفت تا آنجا برای خود خرید کند و به نوبه ی خودش وسایل خوش گذرانی خود را فراهم کند به مقصد خود رسید و وسایل مورد نیازش را برداشت و پول خود را روی پیشخوان مغازه گذاشت اما هم اینکه فروشنده قصد داشت پول را بردارد باد دوباره وزید و پول را با خود برد و پسرک ماند و پول بر باد رفت و با خود گفت پولی را که باد بیاورد باد نیز می برد.

آنجا بود که به فکر کار افتاد تا پولی را که به دست می آورد حاصل تلاش و دست رنج خودش باشد زیرا که همیشه گفته اند مال حلال باز می گردد، اما پولی را که به آسانی به دست بیاوریم به همان آسانی از دست می دهیم

********

انشا درباره ی باد آورده را باد می برد

ضرب المثل ها شاید یک جمله ی کوتاه باشند اما معانی عمیقی را همراه دارند، مثلا همین ضرب المثل “باد آورده را باد می برد” یعنی چیزی که آسان به دست بیاید آسان هم از دست خواهد رفت.

شاید از خود این سوال را بپرسیم چرا باید چیزی که به دست می آوریم را از دست بدهیم هر چند که آسان به دست آمده باشد؟!

به نظر من دلیل این موضوع می تواند این باشد که ما تا چه حد می توانیم قدر داشته هایمان را بدانیم و آن ها را حفظ کنیم… اگر برای رسیدن به خواسته هایمان تلاش بسیاری کرده باشیم پس می دانیم که هدف به دست آمده چقدر با ارزش است اما اگر برای چیزی که داریم تلاشی نکرده باشیم آن هدف یا داشته ارزش زیادی برای ما نخواهد داشت و ممکن است حتی در مواقعی داشتن آن را نیز فراموش کنیم یا به خوبی از آن استفاده نکنیم و در نتیجه آن را از دست بدهیم.

سعی و تلاش برای به دست آوردن خواسته ها مسئله ای است که بارها و بارها گذشتگان ما، با شعر، داستان و ضرب المثل به ما یاد آور شده اند، پس باید اهمیت این موضوع را دریابیم و بکوشیم که زندگی مان را بر پایه درستکاری بسازیم تا به خوشی و سعادت دست پیدا کنیم.

سعادت آدمی در داشتن ثروت زیاد نیست بلکه تلاش برای به دست آوردن و قدر دانی از داشته هایی است که با زحمت به دست آمده، در این صورت است که انسان احساس خوشبختی و رضایت از زندگی، دارد.

برداشت : بدون تلاش و زحمت نمی توان به چیزی دست پیدا کرد و اگر هم کسی دست پیدا کند هیچ وقت ارزش واقعی آن را نمی داند به همین خاطر است که به زودی آن را از دست خواهد داد.

داستان کوتاه درباره باد آورده را باد می برد

ریشه ی تاریخی این ضرب المثل به خوبی بیانگر معنی آن است. داستان تاریخی که باید آن را در خاطر سپرد و از آن درس گرفت.

گفته می شود که در زمان پادشاهی خسرو پرویز بین ایرانیان و رومیان جنگی آغاز شد و رومیان که شکست خورده بودند تمام طلاها و ثروت هایشان را برای در امان نگه داشتن از دست ایرانیان، در کشتی هایی نهادند تا به مکانی امن و دور بفرستند و در زمانی مناسب دوباره به آن دست یابند.

اما از بخت بد آن زمانی که کشتی ها به حرکت در آمدند و روانه ی دریا شدند، طوفانی برخاست و کشتی ها را به طرف ساحل برگرداند و تمام طلاها نصیب ایرانیان شد.

نام گنج به دست آمده را “باد آورده” نهادند زیرا که به مدد باد به دست آمده بود. چندی از این ماجرا نگذشته بود که از خزانه ی خسرو پرویز دزدی شد و اموال به غارت رفت و در میان اموال غارت زده طلاهای باد آورده هم بود و پس از آن بود که گفتند باد آورده را باد می برد.

باد آورده حاصل و هدفی ست که بی تلاش و سختی به دست آمده و آنچه که به این شکل به دست آید از دست خواهد رفت مانند گنج باد آورده خسرو پرویز که به چشم هم زدنی از دست رفت.

نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود

مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد

مزد را کسی خواهد گرفت که کار کرده باشد، تلاش کرده باشد در مسیری که می خواسته و به دست آورد آنچه که می خواسته و سپس ارزش آن را نیز بداند.

بی رنج و بی سختی چیزی حاصل نخواهد شد و چه انتظار بی موردی ست چیزی را داشتن بدون آن که تلاشی کرده باشیم و زحمتی کشیده باشیم و در واقع رنج مسیر است که لذت داشتن گنج را برای ما شیرین خواهد ساخت .

برداشت : ثروتی که بی زحمت به دست آید برای ما برکت نخواهد داشت و به زودی از دست خواهد رفت.

*****************

همانطور که می دانید ضرب المثل باد آورده را باد می برد یکی از ضرب المثل های قدیمی و پرکاربرد می باشد .

این ضرب المثل بیان می کند مال و ثروتی که بدون تلاش و زحمت به دست بیاید خیلی راحت و خود به خود هم از دست می رود .

زیرا برای کسب آن هیچ تلاش و زحمتی نشده است تا قدر آن را صاحب مال بداند .

این مال ثروت به دلیل آن که به فرد دیگری تعلق دارد و همیشه دستخوش باد حوادث است .

بسیاری افراد ثروتمند و واقع بین ، فرزندانشان را مجبود می کنند تا علاوه بر تحصیل علم ، ساعاتی را نیز برای کار مفید اختصاص دهند و به مال و ثروت پدر دلخوش نباشند .

زیرا وقتی فرزندی برای پول درآوردن زحمت می کشد پس از مرگ پدر تمام مال و ثروت را اسراف نمی کند .

ما نیز بهتر است به مال و ثروت و به طور کلی تمامی چیزهایی که باد آورده هستند دلخوش نباشیم .

زیرا به همان سرعت که به زندگی ما آمده اد به همان سرعت نیز از زندگی ما می روند .

امیدواریم از خواندن این انشای آموزنده و خواندنی لذت برده باشید .