انشا در مورد رنگ ها
انشا در مورد رنگ ها
جدیدترین انشا ها درباره رنگ ها
انشا در مورد رنگ ها
****************
انشا در مورد رنگ ها
روزهای زندگی ما، متأثر از رنگ هاست. طرح های تزیینی اتاق می توانند به روح ما طراوت ببخشند. لباس های ورزشی با رنگ های روشن، می توانند سطوح انرژی بدن را افزایش دهند. رنگ غذا و بشقاب می تواند محرک اشتها باشد. یک دسته نرگس زرد، در باغچه ی بهاری به ما شادی و شعف می بخشد و رنگ های قرمز و نارنجی درختان پاییزی،ممکن است موجب سرگرمی مان شوند.
رنگ ها دارای تأثیرات قدرتمندی هستند و بطور مستقیم در سطوح پایینی افکار هوشیار، با ما صحبت می کنند. رنگ هایی را که برای لباس پوشیدن در سر کار، بازی کردن و برای طرح های تزیینی منزلمان انتخاب می کنیم، چیزهای زیادی را در مورد ما به دیگران می گویند. در ارتباط با رنگ های طبیعی ، رنگ هایی وجود دارد که هر کدام از ما باید از آنها پرهیز کنیم. به همین میزان، برخی رنگ ها پیام هایی را در مورد ما ارسال می کنند که ما نمی خواهیم این پیام ها منتشر شوند. اغلب این تأثیرات ، به دلیل اینکه ناگفتنی (غیر قابل توصیف) هستند، بسیار قدرتمندند.
زبان رنگ ها را می شنویم، اما اغلب نمی توانیم بیان شان کنیم. تأثیرات آنها را احساس می کنیم، بدون اینکه قادر باشیم آنها را توضیح دهیم. با وجود این، هنگامی که با رنگ ها هماهنگ می شویم، یاد می گیریم که برای ابراز خود، به بهترین نحو از آنها استفاده کنیم.
رنگ ها بر روی انرژی و حالات روحی، روانی و جسمی ما تأثیر می گذارند. تأثیرات قدرتمند ارتعاش رنگ ها، بدن را در بر می گیرد و درهایی را به سوی روح و روان می گشاید. هر کدام از ما آدم های منحصر به فردی هستیم. شما با یافتن و استفاده ی درست از رنگ ها، می توانید رشد روحی و خود کفایی تان را ارتقاء دهید و بر ترس ها و موانع ذهنی تان غلبه کرده و خلاقیت های تان را شکوفا سازید.
***********
انشا در مورد رنگ ها
رَنگ بازتابی از نور است که به شکل‌های متفاوتی در می‌آید و این بازتاب مجموعهٔ وسیعی را شامل می‌شود.
اگر یک ناحیه باریک از طول موج‌های نور مرئی توسط ماده جذب شود رنگ بوجود می‌آید.
نور سفید از طیف کاملی از رنگها تشکیل یافته‌است. اگر یک ناحیه باریک از طول موج‌های نور سفید توسط ماده جذب شود بقیه طول موج‌ها از ماده عبور کرده و چشم انسان طول موج‌های ترکیبی که از ماده عبور کرده را می‌بیند.
رنگ به هر مایع، شبهه مایع یا هر ترکیب صمغ مانندی که موقع اعمال شدن، لایه نازکی را جهت پوشاندن جسمی جامد ایجاد کند، گویند.
دید کلی
از رنگ برای محافظت، نگهداری، دکوراسیون یا جهت اضافه کردن هرگونه قابلیت بر روی یک سطح که توسط رنگدانه پوشانده می‌گردد، استفاده می‌شود. مثالهایی از محافظت عبارتند از: پوشاندن سطح فلزات برای کند کردن خوردگی، یا رنگ کردن خانه جهت محافظت از آن در برابر عناصر خارجی (آب، خاک و…).
مثالی از دکوراسیون، رنگ کردن اتاقی برای آماده سازی آن جهت جشن می‌باشد. استفاده‌های دیگری که از رنگ می‌شود، شامل برگرداندن رنگی خاص از روی سطح و یا استفاده بر روی سطوح علیه حرارت یا موازات با استفادهٔ حرارتی از آن سطح در کاربردهای مختلف است. مثال کاربردی دیگری در این زمینه، برای تشخیص دادن علامات صنعتی یا هشدارها، یا علامت گذاری لوله‌ها در صنعت یا در زمینهٔ کاربردهای نظامی می‌باشد. رنگ را برای هر جسمی می‌توان استفاده کرد، برای مثال در هنر، پوششهای صنعتی، علامات جاده‌ای یا در لنگرگاه‌ها جهت جلوگیری از خوردگی توسط آبها.
رنگ یک محصول نیمه تمام شده‌است، بدین معنی که بعد از استفاده توسط کاربر است که به مرحله پایانی خود می‌رسد. از رنگ همچنین همراه با مخلوط کردن لعاب، برای پوششهای پیشرفته و صیقلی سازی سطوح نیز می‌توان استفاده کرد.
تاریخچه
نقاشی‌های پیدا شده در غارها که توسط رنگهای بدست آمده از اُخرا، و اکسیدهای هماتیت و مگنتیت کشیده شده‌اند به ۴۰۰۰۰ سال قبل و به دوران انسانهای هموساپینس باز می‌گردد. نقاشی‌های کهن در درنادای مصر که برای سالیان متمادی بدون حفاظ و در معرض هوا بوده‌است، یک پدیده درخشان اثر برلینسی می‌باشد که هنوز هم به همان روشنی ۲۰۰۰ سال قبل است. مصری‌ها رنگهایشان را با ماده‌ای صمغ مانند، ترکیب می‌کردند و هر یک را به صورت جداگانه بر روی سطح اعمال می‌کردند بدون اینکه ذره‌ای با هم مخلوط گردند. آنها از ۶ رنگ استفاده می‌کردند: سفید، سیاه، قرمز، آبی، زرد و سبز. مابقی بحث راجع به تاریخ رنگ، از حوصله این مقاله خارج است.
ترکیبات
رنگدانه:دانه‌های جامد ریزی هستند که در رنگ جهت توزیع رنگ، زبری، غلظت رنگ و… با یکدیگر متحد می‌گردند. ولی بعضی از رنگها یه جای ترکیبات معمول رنگدانه، از رنگهای دانه‌ای میکرونیزه استفاده می‌کنند. رنگدانه‌ها به دو دسته طبیعی و شیمیایی تقسیم بندی می‌گردند. رنگدانه‌های طبیعی شامل خاک رس، کلسیم کربنات، سیلیکا، تالک و میکا می‌باشد. رنگدانه‌های شیمیایی حاوی مولکولهای مهندسی یعنی خاک رس تکلیس شده، رسوب‌های شیمیایی کلسیم کربنات و سیلیکاهای مصنوعی می‌باشد. رنگدانه‌های مخفی، در کدر سازی رنگ و محافظت از لایه رنگ از اشعه ماورابنفش به کار می‌آید. انواع رنگدانه‌های مخفی از این قرار است:تیتانیوم دی اکسید، فتالوی آبی، و اکسید آهن قرمز. پرکننده‌ها نوعی مخصوص از رنگدانه‌ها هستند که برای حجم دادن به لایه رنگ، پشتیبانی از ساختار رنگ و حجم دادن به خود رنگ، مورد مصرف قرار می‌گیرند. پر کننده‌ها معمولاً حاوی مواد بی اثر ارزان قیمتی مانند آرد کوهی، تالک، آهک، باریت، خاک رس و…. می‌باشند. بعضی از رنگدانه‌ها سمی می‌باشند مانند سرب که در رنگهای سربی به کار رفته‌است.
صنعت رنگسازی، شروع به جایگزینی رنگدانه‌های سرب با رنگدانه‌های کم خطر تر تیتانیوم دی اکسید، از سال ۱۹۷۸ نموده‌است. تیتانیوم دی اکسیدی که امروزه در رنگسازی استفاده می‌گردد، به دلایل مختلفی توسط سیلیکن یا آلومینیوم اکسید پوشانده می‌گردد.
چسب یا ناقل:چسب معمولاً به ناقلی اطلاق می‌گردد که ترکیب شکل دهنده اصلی فیلم (لایه نازک رنگ) می‌باشد. تنها ماده‌ای که حتماً باید در رنگ حاضر باشد، همین ماده‌است. حضور سایر ترکیبات در رنگ، اختیاری است. چسب‌ها حاوی زرین‌های طبیعی یا شیمیایی اند مانند اکریلیک، پلی اورتان، پلی استر، ررزین‌های ملامین، اپوکسی‌ها و روغن‌ها. رنگ لاتکس، محلولی کلوئیدی بر پایه آب است که از ذرات پلیمری میکرونیزه تشکیل شده‌است. معنی کلمه لاتکس، یعنی حلّال در آب.
این روزها که بحث حفاظت از محیط زیست نیز مطرح است، شرکتهای تولید کننده رنگ، از استفاده از مواد آلی فّرار در تولیداتشان، محدود شده‌اند. دلیل این امر، که توسط سازمان محیط زیست اعلام گشته‌است، صدمه زدن احتمالی بعضی از این ترکیبات به لایه ازون و در نتیجه، افزایش میزان پرتو فرابنفش می‌باشد. حلالهایی که در مرحله اول از رنگ تبخیر می‌گردد، باعث تخریب لایه ازون می‌گردد.
بحث حلالها در رنگ، جداگانه مطرح می‌گردد: حلالها:هدف اصلی از استفاده از حلالها، تنظیم کردن رقّت و فرارّیت و وسیکوزیته رنگ است. حلال، فّرار است و در فیلم (لایه نازک رنگ) باقی نمی‌ماند. حلال، همچنین نرخ جریان تابع لزجت و کاربرد سایر ترکیبات و نیز پایداری رنگ را در حالت سیال، کنترل می‌کند.
آب، بهترین نوع حلال برای رنگهای آب-محور می‌باشد. رنگهای حلال-محور، که گاهی نیز رنگهای روغنی نامیده می‌شوند، می‌توانند تعداد کثیری از حلالها را در خود جای دهند که شامل ترکیبات آروماتیک، آلیفاتیک، الکلها وکتونها و رزین‌های سبک رقیق کننده خواهند بود. چنین حلالهایی در مواقعی استفاده می‌گردند که رنگهای روغن-محور و ضد آب مورد نیاز است.
مواد افزودنی:کنار ست تشکیل دهنده اصلی رنگ که در بالا مورد بحث قرار گرفتند، رنگ می‌تواند حاوی مواردی بسیار وسیع از مواد افزودنی باشد که به مقدار بسیار کمی به رنگ افزوده می‌گردد و در کمال تعجب، اثر بسیار زیادی بر روی خواص رنگ می‌گذارد. مثالهایی از این موارد، موادی هستند که کشش سطحی رنگ را تنظیم می‌کنند، جاری شدن رنگ را بهبود می‌بخشند، ظاهر پایانی را تصحیح می‌کنند، تری و خیسی لبه رنگ را بالا می‌برند، پایداری رنگدانه را بهبود می‌بخشند، خواص ضدّ یخ زدگی ایجاد می‌کنند، مقدار کف کنندگی و پوسته پذیری رنگ را کنترل می‌کند.
انواع دیگر از مواد افزودنی شامل کاتالیست‌ها، حجم دهنده‌ها (با پر کننده‌ها اشتباه گرفته نشوند)، پایدار کننده‌ها، امولسیون سازها، زمینه سازها، پیش بَرهای مواد افزودنی، پایدار کننده‌های ضد اشعه ماورابنفش، عوامل کدر کننده و بایوسایدها (جهت مقابله با رشد باکتری‌ها) می‌باشند.
***********
انشا در مورد رنگ ها
رنگ دارای دو بخش اثرگذار است: جنبهٔ روانی و جنبهٔ بصری. برای خلق یا تفسیر یک اثر اعم از عکس، گرافیک، نقاشی، انیمشین و سینما یا یک محصول تبلیغاتی ضروری است درک صحیحی از چهار نکتهٔ مهم داشته باشیم:
۱- ویژگی منحصر به فرد رنگهای اصلیِ تشکیل‌دهندهٔ نور سفید (قرمز، سبز، نارنجی، زرد، آبی، نیلی، بنفش) به علاوهٔ سفید، مشکی، خاکستری و در نهایت قهوه‌ای به عنون رنگی پر کاربرد.
۲- شناخت فرهنگی جوامع خاص در زمینهٔ رنگها
۳-در نظر گرفتن تجربه‌های بصری و محیطی
۴- تاثیر هماهنگی دو یا چند رنگ (هارمونی) یا (کمپوزیسیون رنگی)
ویژگی منحصر به فرد رنگها:
آنچه به صورت عمومی تحت عنوان «رنگ» می‌شناسیم به صورت علمی از دو مفهوم «رنگ» و «نور» تشکیل شده که از ماهیتی متفاوت برخور دارند.
الف: از سال‌های اول تحصیل با مفهوم رنگهای اصلی آشناییم که شامل «قرمز»، «زرد»، «آبی» است. بدین سان از ترکیب این سه رنگ همهٔ رنگهای ممکن بوجود خواهد آمد. این ترکیب شدن را ترکیب افزایشی می‌گویند. حال با ترکیب سفید و مشکی به آنها می‌توان به کیفیت‌های بصری متفاوتی مثل درخشندگی یا رنگ مردگی رسید.
ب: نور‌های اصلی که شامل «قرمز»، «سبز» و «آبی» هستند و تمامی نور‌های اصلی با ترکیب آنها قابل ایجاد می‌باشند. حاصل ترکیب تمامی نور‌های اصلی با هم «نور سفید» است و بالطبع عدم حضورشان «مشکی» را حاصل می‌شود.
***************
انشا در مورد رنگ ها
وقت امتحان بود.فکرش همانند دور و برش،کیف مدرسه اش آشفته بود،باید جمع و جورشان می کردو فکرهایش را دسته بندی می نمود
به سمت کتاب هایش می رود ،بی حوصلگی اش را مثل کاغذ باطله مچاله می کند و دور می اندازد.
با خود می گوید:چه می شد کتابها و درس ها نیز مثل خوراکی ها ،مزه و رنگ و بو داشتند و وقت مطالعه ی آنها مزه اش را می چشیدیم….
در زیر نور خیالش فکر کرد …اگر فارسی را خوردنی به حساب بیاورم شاید رنگش صورتی باشد و مزه اش شیرین به شیرینی زبان رودکی،حافظ و فردوسی و …درست است صورتی با همان ملیحی و زیبایی…
به طرف کتابهایش می رود،دست نوازش بر تن سختشان می کشد ،چشم هایش را روی هر کدام خیره می کند …
اتوبوس چشم هایش در ایستگاه ریاضی توقف می کند آیا ریاضی نیز همانند درس های دیگر رنگ و مزه دارد؟؟؟آری شاید رنگش قرمز یعنی اخطار باشد و مزه اش …مزه اش شاید ترش مثل سیب زردی که مزه ی ملسش را هیچ وقت نمی توان از یاد برد…دوباره استارت می زند ،حرکت می کند و اینبار روی قران می ایستد درسی از سوی آسمان که در عین مظلومیت صوتش و معنایش بهترین معناها،درسی به بزرگی آسمان آبی و شاید واقعا آبی و شیرین باشد به شیرینی عسل…
به کنار پنجره می رود آفتاب صورتش را می نوازد و صدای بلبلان امکان پرواز را به او یاد آوری می کند ناگاه فکرش به سوی امتحان فردا پر می کشد زبان آری زبان…که از هر ورقش تنها مطلبی را به خاطر سپرده بود .راستی زبان چه رنگ و مزه ای دارد؟؟شاید خاکستری که نشان از دورویی و دو رنگی آدمهاست، مزه اش شور است به خاطر دوگانگی اش…
نگاهی به ساعت می اندازد،عقربه ها با شتاب گام بر می دارند و حال شاید دیگر وقت خواندن و شاید خوردن بود خوردن مطالب شیرین تمام کتابهایش..
