جدیدترین انشا درباره خانواده من

در این پست انشا درباره خانه و خانواده با توصیفی زیبا و اختصاصی برای دانش آموزان نوشته شده است با دانشچی همراه باشید.

انشا درباره خانه

اگر تاکنون شبی سرد و برفی، بدون سرپناه در خیابانی خلوت که احتمال رفت و آمد افراد تبهکار و سگ های ولگرد وجود دارد، سر کرده باشید حتما قدر آن را بیشتر از دیگران خواهید دانست.
بله، منظورم خانه است.

خانه سر پناهی است برای زندگی کردن که انسان را از گرما، سرما، برف، باران، دزد، حیوانات، افراد تبهکار و خطرات حفظ می کند.

خانه ها با مصالح مختلفی ساخته می شوند. بعضی خانه ها گلی هستند، بعضی با سنگ ساخته می شوند، بعضی با چوب، برخی با چادر برخی با برف، بعضی هم با آهن و آجر.

خانه ها شکلهای مختلفی دارند. بعضی خانه ها ویلایی هستند و حیاط و فضای باز دارند و بعضی خانه ها آپارتمانی هستند و دارای طبقات و واحد های مختلف در یک ساختمان هستند.

اندازه ی خانه ها هم با هم فرق می کند، بعضی خیلی بزرگ ودارای اتاق های زیادی هستند که اگر یک طرفش بمب بترکانی طرف دیگر خبردار نمی شود.

داشتن خانه بزرگ خیلی لذت بخش است، می توان راحت مهمانی گرفت، بازی کرد و …

بعضی خانه ها هم خیلی کوچک هستند و زندگی در آنها هرچند به لذت بخشی خانه های بزرگ نیست، اما اگر محبت بین افراد خانواده باشد این خانه ها خیلی دلچسب هستند چون باعث می شوند بیشتر کنار هم و نزدیک به هم باشیم.

در خانه ها افراد مختلفی زندگی می کنند، در بیشتر خانه ها خانواده زندگی می کنند. هر خانواده مجموعه ای از پدر و مادر و فرزندان است. گاهی در یک خانه چند خانواده با هم زندگی می کنند و گاهی هم اصلا خانواده ای زندگی نمی کنند؛ مثل یتیم خانه، که بچه های بی سر پرست در آن زندگی می کنند. در بعضی از خانه ها هم اصلا کسی زندگی نمی کند مثل کعبه که خانه خداست ولی هیچ کس داخل آن زندگی نمی کند و چون جای مقدسی است خداوند آن را خانه اش نامیده مثل مسجد که آن نیز خانه خداست، چون خدا نیاز به خانه ندارد.

خلاصه اینکه خانه ها شکلها و اندازه های مختلفی دارند، بعضی زیبا بعضی زشت اند، بعضی ها باعث افتخار و بعضی باعث خجالت اند، بعضی مقاوم و بعضی سست هستند و زود خراب می شود؛ اما آنچه که از همه مهم تر است این است که خانه محل آرامش انسان باشد. گاهی ممکن است خانه ای بزرگ و جادار و زیبا و مقاوم باشد اما انسان در آن خانه دلتنگ باشد و بین افراد خانواده محبت وجود نداشته باشد و دعوا و دشمنی، آرامش را از بین ببرد ولی درمقابل خانه ای کوچک و خشتی پر باشد از مهربانی و آرامش و دوستی بین افراد خانواده.

پس اگر شما هم در خانه ای که محل آرامش است زندگی می کنید شکرگزار خدا باشید.

*****************

آموزش زبان انگلیسی یکی از مسائل مهمی است که همه در همه سنین باید آموزش ببینند. همانطور که میدانید آموزش زبان انگلیسی در مدارس نیز صورت میگیرد. بسیاری از دانش آموزان به دنبال متن انگلیسی برای نوشتن انشا میباشند. ما در این مقاله انشا انگلیسی در مورد خانواده را برایتان قرار میدهیم. اما به شما دوستان عزیز توصیه میکنیم که به جای کپی کردن انشا خود از سایت های مختلف یک اموزشگاه زبان ثبت نام کرده و زبان انگلیسی خود را تقویت کنند.

از آنجایی که تمام کارهای انسان به صورت الکترونیکی شده و روز به روز هم استفاده از تکنولوژی افزایش میابد، شما باید حتما زبان انگلیسی را یاد بگیرید.

ما در انتها مقاله یک آموزشگاه زبان معرفی کرده ایم که مکالمه شما را در زمان کوتاهی تقویت میکند. جهت اطلاع به انتها مقاله مراجعه کنید.

انشا انگلیسی در مورد خانواده

برای نوشتن انشا انگلیسی در مورد خانواده باید ابتدا تمامی اسامی و نسبت ها را به انگلیسی بدانید. نگرانم نباشید ما همه انها را در اینجا توضیح میدهیم.

Family خانواده

sister  خواهر

Brother  برادر

Father  پدر

Spouse  همسر

Grandpa  پدربزرگ

Grand mother مادربزرگ

Aunt  عمه – خاله

Uncle  عمو-دایی

Child  فرزند

Grandson  نوه

– من خانواده کوچکی دارم.

I have a small family.
2- من خانواده پر جمعیتی دارم.

I come from a large family.
3- به عکس های خانوادگی مان نگاه کن. اینها پدر و مادرم هستند.

Look at our family pictures. These are my parents.
4- و این منم. من تنها فرزند خانواده هستم.

And this is me. I am an only child.
5- اینهم عکس پدر و مادر بزرگم است. این پدر بزرگم است و اینهم مادر بزرگم است.

Here’s a picture of my grandparents. This is my grandfather and this is my grandmother.
6- مادر بزرگ زنده است ولی پدر بزرگ مرده.

Grandma is alive, but Grandpa is dead.
7- زنده اند؟

Are they alive?
8- و اینها هم اجدادم هستند. جد پدریم افسر ارتش بوده است.

These are my great- grandparents. My great- grandfather was an army officer.
9- تو چطور ؟ خانواده ات پر جمعیت است؟

How about you? Do you come from a large family?
10- بله. من سه برادر و دو خواهر دارم.

Yes, I do. I have three brothers and two sisters.
11- این برادر بزرگم ( مسن ترین ) و اینهم خواهر بزرگم (مسن ترین) است.

This is my eldest brother and this is my eldest sister.
12- این برادر بزرگترم است. چهار سال از من بزرگتر است.

This is my elder brother. He is four years older than me.
13- این عکس پدر و مادر بزرگم با نوه هایشان است.

This is a picture of my grandparents with their grandchildren.
14- جانی نوه(پسر) و جین نوه(دختر) آنهاست.

Johnny is their grandson and Jean is their granddaughter.
15- این عمو/ دایی/ شوهر خاله/ شوهر عمه من است.

This is my uncle.
16- این خاله/ عمه/ زن عمو/ زن دایی من است.

This is my aunt.
17- cousin به معنای دختر عمو یا پسر عمو، دختر دایی یا پسر دایی، دختر خاله یا پسر خاله و دختر عمه یا پسرعمه می باشد.

These two are David and Alice. They’re my cousins.
18- او عمو/ دایی من است.

He’s my paternal/ maternal uncle.
19- او دختر عمو( یا دختر عمه)/ دختر خاله ( یا دختر دایی) من است.

She’s my paternal/ maternal cousin.
و یا می توان چنین گفت:

She’s a cousin on my father’s / mother’s side.
20- تام برادرم است. البته ما برادر ناتنی هستیم.

Tom is my brother. Of course, we’re half-brothers.
21- پت خواهر نانتی جین است.

Pat is Jean’s half-sister.
22- این نامادری/ ناپدری مری است.

This is Mary’s stepmother/ stepfather.
23- این برادر خوانده/ خواهر خوانده من است.

This is my stepbrother/ stepsister.
24- اینها جین و جورج هستند. برادر و خواهرند.

This is Jane and George. They’re brother and sister.
25- اینها تام و باربارا هستند. زن و شوهرند.

This is Tom and Barbara. They’re husband and wife.
26- اینها پت و پنی هستند. دو قلواند.

This is pat and penny. They’re twins.
27- این الکس است. برادر دوقلوی مری است.

This is Alex. He’s Mary’s twin brother.
28- این پدر زن/ پدر شوهرم و اینهم مادر زن/ مادر شوهرم است.

This is my father- in-law and this is my mother- in- law.
29- پدر و مادر زنم/ شوهرم نسبتا جوانند.

My in- laws are pretty young.
30- اینها جیل و تام هستند. زوج تازه ازدواج کرده ای هستند.

This is Jill and Tom. They’re a newly-married couple.
31- این خانم میانسال یک از اقوام نزدیک مری است.

This middle-aged woman is one of Mary’s close relatives.
32- هیچ نسبتی با پیتر ویلیامز داری؟

Are you related to Peter Williams in any way?
33- نه هیچ نسبتی با او ندارم.

No, I’m not related to him in any way.
34- نام نزدیک ترین خویشاوند خود را ذکر کنید.(مخصوص فرم های رسمی)

Give the name of/ indicate your next of kin.
35- شجرنامه مرا دیده ای؟

Have you seen my family tree?
اگر جمله ی خاصی مد نظر شما است از طریق بخش نظرات آن را با ما در میان بگذارید و به رشد آموزش زبان انگلیسی بین دوستان خود کمک کنید

My Wonderful Family

I live in a house near the mountains. I have two brothers and one sister, and I was born last. My father teaches mathematics, and my mother is a nurse at a big hospital. My brothers are very smart and work hard in school. My sister is a nervous girl, but she is very kind. My grandmother also lives with us. She came from Italy when I was two years old. She has grown old, but she is still very strong. She cooks the best food!

My family is very important to me. We do lots of things together. My brothers and I like to go on long walks in the mountains. My sister likes to cook with my grandmother. On the weekends we all play board games together. We laugh and always have a good time. I love my family very much.

خانواده‌ی فوق العاده‌ی من
من در خانه‌ای نزدیک به کوهها زندگی می‌کنم. من دو برادر و یک خواهر دارم و من آخرین نفری هستم که به دنیا آمدم. پدرم ریاضی تدریس می‌کند و مادرم در یک بیمارستان بزرگ پرستار است. برادرهایم بسیار باهوش هستند و در مدرسه بسیار سخت کار می‌کنند. خواهرم یک دختر عصبی است، اما بسیار مهربان است. مادربزرگم نیز با ما زندگی می‌کند. او زمانی که دو سالم بود از ایتالیا به اینجا آمد. او پیر شده است، اما هنوز بسیار قدرتمند است. او بهترین غذا را می‌پزد!

خانواده‌ی من برای من بسیار مهم هستند. ما کارهای زیادی با یکدیگر انجام می‌دهیم. من و برادرهایم عاشق پیاده روی های طولانی در کوهها هستیم. خواهرم دوست دارد با مادربزرگم غذا بپزد. آخر هفته ها ما با هم بازیهای تخته‌ای انجام می‌دهیم. همیشه می‌خندیم و همیشه زندگی خوبی داریم. من خیلی عاشق خانواده ام هستم.

******************

مقدمه

درباره خانواده

خانواده از ابتدای تاریخ تاکنون در بین تمامی‌جوامع بشری، به عنوان اصلی‌ترین نهاد اجتماعی؛ زیربنای جوامع و منشأ فرهنگ‌ها، تمدن‌ها و تاریخ بشر بوده است، پرداختن به این بنای مقدس و بنیادین و حمایت و هدایت آن به جایگاه واقعی و متعالی‌اش، همواره سبب اصلاح خانواده بزرگ انسانی و غفلت از آن موجب دور شدن بشر از حیات حقیقی و سقوط به ورطه هلاکت و ضلالت بوده است.

اسلام به عنوان مکتبی انسان‌ساز بیشترین عنایت را به تکریم، تنزیه و تعالی خانواده دارد و این نهاد مقدس را کانون تربیت و مهد مودت و رحمت می‌شمرد و سعادت و شقاوت جامعه انسانی را منوط به صلاح و فساد این بنا می‌داند و هدف از تشکیل خانواده را تأمین نیازهای مادی، عاطفی و معنوی انسان از جمله دستیابی به سکون و آرامش برمی‌شمارد. دستیابی به این اهداف والای مکتب اسلام و حفظ و حراست دقیق و مستمر از آن، نیازمند توجه جدی به خانواده و پیاده ‌کردن قوانین مربوط به آن در اسلام است و ضروری است کلیه برنامه‌ریزی‌ها و سیاستگذاری‌ها در تمام سطوح، حق مدارانه و ملهم از نگرش توحیدی و در راستای تعالی و مصالح خانواده باشد.

شورای فرهنگی ـ اجتماعی زنان براساس بند سوم شرح وظائف خود مبنی بر «سیاستگذاری و برنامه‌ریزی جهت تقویت نهاد مقدس خانواده بر مبنای آسان کردن تشکیل خانواده، پاسداری از قداست آن و استوار ساختن روابط خانوادگی بر پایه حقوق و اخلاق اسلامی‌» و نیز با بهره‌گیری از قرآن و سنت، قانون اساسی و دیگر قوانین جاری در نظام اسلامی‌ایران و رهنمودها و فرمایشات حضرت امام خمینی (ره) و بیانات روشنگرانه مقام معظم رهبری در مورد خانواده، اقدام به تهیه سیاست‌های تشکیل، تحکیم و تعالی خانواده نموده است.

تعریف خانواده

خانواده گروهی است متشکل از افرادی که از طریق نسب یا سبب و رضاع با یکدیگر به عنوان شوهر، زن، فرزندان، مادر، پدر، برادر و خواهر در ارتباط متقابلند و فرهنگ مشترکی پدید آورده و در واحد خاصی به نام خانواده زندگی می‌کنند.

******************

متن های کوتاه و قشنگ در مورد خانواده

زیباترین جمله های عاشقانه و احساسی درباره خانواده خوب و خوشبخت داشتن، متن های کوتاه خانواده یعنی عشق، زندگی و همه چیز برای ابراز علاقه نسبت به افراد خانواده

خانواده یعنی «عشق، آرامش، انگیزه»

******

راز یک خانواده خوشبخت این است که اعضای خانواده یاد گرفته اند که به یکدیگر عشق بورزند

******

A happy family is but an earlier heaven
یه خانواده خوشبخت و شاد بهشت زودتر از موعد است

******

خانواده یعنی

خانه یعنی داشتن جایی برای رفتن به آن
خانواده یعنی داشتن کسی که به تو عشق می ورزد
و داشتن هر دوی آن ها نعمت و خوشبختی است

***

خانواده یعنی عشق، یعنی جریان زندگی

******

جزو خانواده بودن یعنی تو بخشی از چیزی بسیار شگفت انگیز هستی
یعنی تو برای باقی مانده عمرت عاشق خواهی بود و به تو عشق خواهند ورزید

******

خانه جایی است که خانواده ام است
از والدین تا همسر، از خواهر و برادر تا بچه ها، برادرزاده ها و خواهرزاده ها
خانواده یعنی همه چیز …
خانواده من دنیای من است
قلب من است
روح من است
خون در رگ های من است

******

خانواده یعنی همه چیز برای من
من آن ها را با تمام قلبم دوست دارم و دوست دارم اوقاتم را با آن ها بگذرانم
و هرکاری انجام خواهم داد برای این که آن ها را خوشحال کنم

******

تو خانواده ات را انتخاب نمی کنی
خانواده هدیه ای از جانب خداوند برای تو است همانطور که تو برای آن ها هستی

******

خانواده یعنی گذشت و ایثار بی منت
خانواده یعنی عشق و محبت بی شمار
خانواده یعنی یک اتفاق خوب برای رسیدن به هدف های بلند
خانواده یعنی تحمل کمبودها و سختی ها در کنار یکدیگر

******

خانواده ما مانند شاخه های یک درخت است
ممکن است در جهت های مختلف رشد کنیم اما هنوز ریشه های ما یکی است

******

یک روز تو برای من کارهایی انجام خواهی داد که از آن ها نفرت داری
این همان چیزی است که معنایش خانواده است!

******

وقتی به زندگی تان نگاه می کنید
بزرگ ترین خوشبختی ها
خوشبختی های خانوادگی است

******

خانواده ما دایره ای از قدرت عشق است
که با هر تولد و هر عضو جدید دایره بزرگ تر می شود

******

هر کس به خانه ای برای زندگی نیاز دارد
اما این یک خانواده حامی ست که خانه می سازد

******

امروز و هر روز بعد از آن به خانواده خود فکر کن
اجازه نده دنیای شلوغ امروزی تو را از نشان دادن عشق و قدردانی ات نسبت به خانواده غافل کند

******

مهم ترین چیز در دنیا خانواده و عشق است

******

خانواده من زندگی من است و هر چیزی غیر از آن در درجه دوم اهمیت برای من قرار دارد

******

من خوشبختم که چیزهای فوق العاده ای در زندگی ام دارم
خانواده، دوستان و خداوند
هر روز به همه آن ها فکر می کنم

******

اگه خانواده داری یعنی تو همه چیز داری

******

Family is not an important thing. It’s everything
خانواده یک چیز مهم نیست، خانواده همه چیز است

******

خانواده جایی است که زندگی شروع می شود و عشق هرگز تمام نمی شود

******

در زندگی خانوادگی، عشق روغنی است که اصطحکاک ها را از بین می برد
سیمانی است که افراد را به هم نزدیک تر می کند
و موسیقی ای است که هارمونی برای زندگی به ارمغان می آورد

******

خانواده همیشه به هم خون بودن نیست
خانواده همان افرادی در زندگی شما هستند که شما را از خودشان می دانند
کسانی که شما را همانطور که هستید می پذیرند
کسانی که هر کاری می کنند تا لبخند شما را ببینند

******

با خانواده خود در سرزمین زیبای زندگی لذت ببرید

******

خانواده از کجا شروع می شود؟
از آن جایی که مرد جوان عاشق یک دختر می شود
و تاکنون جایگزین بهتری برای آن یافت نشده است!

******

هیچ خانواده ای کامل نیست
ما بحث می کنیم
ما دعوا می کنیم
حتی مدتی با هم صحبت نمی کنیم
اما در پایان خانواده، خانواده است
عشق همیشه در خانواده خواهد بود

******

افراد خانواده قطب نمایی هستند که ما را هدایت می کنند
آن ها الهام بخش ما برای رسیدن به ارتفاعات بلند هستند و در شرایط دشوار و ناخوشایند به ما آرامش می دهند

******

هنگامی که همه چیز سخت و غیر قابل تحمل می شود
افرادی که همراه تو می ایستند و شانه خالی نمی کنند خانواده ات هستند

******

چه کاری برای بهبود و گسترش صلح جهان می توانید انجام دهید؟
فقط به خانه بروید و به خانواده خود عشق بورزید!

******

The family is one of nature’s masterpieces
خانواده یکی از شاهکارهای طبیعت است

******

خانواده اتصالی به گذشته و پلی به سوی آینده ما ست

******

هنگامی که به خانواده مان، همسرمان، والدین یا بچه های مان فکر می کنیم بیا آن ها را هدیه ای از جانب خداوند ببینیم

******

اصلی ترین غریزه ما غریزه بقا نیست بلکه خانواده است

******

افراد به زندگی ما می آیند و از زندگی مان می روند
اما زیبایی زندگی این است که خانواده ما همیشه اینجاست

******

خانواده هسته اصلی تمدن است.
ویل دورانت

******************************

با هم خانه مان را می سازيم

خانواده نخستين نهاد اجتماعى است كه در زندگى جمعى انسان شكل گرفته و مهمترين نقش را در توسعه و رشد مراحل حيات بشر از ابتدا تا هنوز و تا فرجام زندگى، نسبت به ساير نهادهاى اجتماعى داراست. ولى با همه اينها متأسفانه امروزه در اثر تهاجم گسترده فرهنگ منحط و ضد اخلاقي غرب، نظام مقدس خانواده دچار تزلزل و بحران شده است. و کمتر به زن و مرد كه مهمترين ركن نظام مقدس خانواده به شمار مى روند بها داده مى شود. يكى از عوامل تزلزل خانواده ها، عدم آشنايى زن و شوهر به حقوق همديگر و يا ناديده گرفتن حقوق يكديگر است كه در اثر عدم آشنايى و يا رعايت نكردن حقوق همديگر، نظام خانواده دچار بحران و تزلزل       مى شود. افرادى كه در اين واحد كوچك اجتماعى رشد مى يابند و تربيت مى شوند، به ميزان رشد و شكوفايى شان در واحدهاى اجتماعى بزرگ انسانى سهيمند.

مهمترين ركن در نظام خانواده پدر و مادر، و زن و شوهر است كه هركدام از حقوق ويژه اى در ارتباط با يكديگر و در ارتباط با فرزندان برخوردار هستند، رعايت اين حقوق، رشته هاى پربار نظام خانواده را مستحكم مى سازد. تأمين شرايط زندگى شيرين و شايسته و ايجاد محيط سالم و امن محصول ايمان و اعتقاد زن و مرد به قانون دينى و عمل بر طبق آن مى باشد.
شناخت مسايل مربوط به خانواده اعم از زن و مرد و فرزندان و قضاوت در باره احكام و حقوق آنان، بدون شناخت و توجه به موقعيت و جايگاه نهاد خانواده سخن ناصواب خواهد بود، بدين لحاظ ضرورى است كه پيش از بررسى نقش حقوق متقابل زن و مرد در تعالى و استحكام خانواده به موقعيت و جايگاه اين نهاد مقدس اشاره شود:
زن براى مرد و مرد براى زن به عنوان لباس و پوشش مى باشد كه همديگر را از آلودگى و فجور محافظت مى كند

جايگاه خانواده در قرآن كريم

در باره نظام خانواده و شكل گيرى و اهميت آن رهنمودهاى فراوانى در متون دينى ما وارد شده است.خانواده (زن و شوهر) در قرآن كريم آياتى از از آيات خدا و مايه آرامش روحى شمرده شده است، چنانكه خداوند فرموده است: «و از نشانه هاى او اين كه همسرانى از جنس خودتان براى شما آفريد تا در كنار آنان آرامش يابيد، و در ميانتان مودت و رحمت قرار داد; در اين نشانه هايى است براى گروهى كه تفكّر مى كنند».(روم، 30/21).   در جاى ديگر از زن و مرد به عنوان لباس ياد شده است: «آنها لباس شما هستند، و شما لباس آنها; «هردو زينت هم و سبب حفظ يكديگريد».(بقره، 2/187). لباس وسيله پوشش و حفاظت براى بدن است. و به قول علامه طباطبايى در اين آيه استعاره بسى لطيف به كار برده شده است. زن براى مرد و مرد براى زن به عنوان لباس و پوشش مى باشد كه همديگر را از آلودگى و فجور محافظت مى كند و نيز همانطورى كه لباس مايه زينت و زيبايى براى انسان است ، زن و مرد نيز مايه زينت و زيبايى براى يكديگر است.

جايگاه خانواده در روايات

نظام خانواده، نظام ارزشمند و محبوبى است كه در اسلام هيچ بنايى محبوبتر از او پايه ريزى نشده است. پيامبر اسلام مى فرمايد: «ما بنى فى الاسلام بناء اَحبّ الى اللَّه تعالى و اعزّ  من التزويج» «در اسلام هيچ نهادى محبوب تر و عزيرتر از تشكيل خانواده در نزد خداوند بنا نشده است».  و نيز فرموده است: «هيچ فائده اى بعد از نعمت اسلام برتر و مفيدتر از اين براى مرد مسلمان نيست كه او همسرى داشته باشد كه هروقت به او نگاه كند مسرور و شاداب گردد و هنگامى كه به او دستور بدهد اطاعت نمايد، و هر وقتى كه از نزدش برود حافظ جان خود و مال همسرش باشد».
در حديثي شريف از پيامبر(ص) زن شايسته و وارسته بالاترين ارزش و نعمت بعد از اسلام، براى مرد شمرده شده است.
نظام خانواده از چنان جايگاه و مقام شايسته در اسلام برخوردار است كه حتى تأثير روى ثواب عبادت و بندگى مى گذارد، تا جايى كه دو ركعت نماز كسانى كه تشكيل خانواده داده اند برتر از عبادت فرد مجردى است كه شب و روز نماز بخواند. چنانكه                     امام باقر(عليه السلام) فرموده است: «دو ركعت نماز مرد متاهل افضل و بهتر از نماز مرد مجردى است كه شب را به عبادت بايستد و روز را با روزه سپرى كند» .اين روايات و نيز رواياتى قريب به اين مضمون كه در متون اسلامى، وارد شده به خوبى جايگاه و ارزش والاى خانواده را تعيين مى كند.

هم سنخ بودن زن و مرد در آفرينش

زن و مرد در نظام آفرينش از يك سنخ است، و هردو از نفس واحده كه حضرت آدم باشد به وجود آمده اند. قرآن كريم مى فرمايد: «اى مردم! از (مخالفت) پروردگارتان بپرهيزيد. همان كسى كه همه شما را از يك انسان آفريد; و همسر او را (نيز) از جنس او خلق كرد; و از آن دو، مردان و زنان فراوانى (در روى زمين) منتشر ساخت».(نساء، 4/ 1).
«او خدايى است كه (همه) شما را از يك فرد آفريد; و همسرش را نيز از جنس او قرار داد، تا در كنار او بياسايد».(اعراف،7/189). «او كسى است كه شما را از يك نفس آفريد».(انعام، 6/98).
اين آيات به روشنى دلالت دارد كه زن و مرد از سنخ واحدى است، و مبدأ آفرينش هردو يك چيز است. و هيچ گونه تفاوتى در مبدأ خلقت ندارد، و همه از يك نفس كه حضرت آدم باشد آفريده شده اند.
.«خداوند خانه اى را كه در آن عطر دل انگيز عروسي بورزد دوست مى دارد، و خانه اى را كه در آن سخن غم انگيز طلاق سرداده شود دشمن مى دارد»

حقوق و تكاليف خانواده

در اسلام زن و مرد كه ركن اصلى نظام خانواده را تشكيل مى دهند حقوقى دارند، و چه بسا كه هركدام حقوق و تكاليف مشابه و مشتركى نيز دارند نظير حق حيات، حق مسكن، حق حضانت، و نظير تكاليف احكام عبادى اعم از واجب و حرام و مستحب و مندوب از قبيل وجوب نماز، روزه، زكات، وحج و صله ارحام، و حرمت خمر، قمار، رشوه و دزدى و غصب و ساير محرمات .

اگر در اسلام مرد حقوقى دارد، زن نيز داراى حقوقى مى باشد، و اگر وظايف و تكاليفى را بر عهده مرد گذاشته بر عهده زن نيز تكاليف و وظايفى را نهاده است و هركدام حقى بر گردن يكديگر دارند، چنانكه رسول خدا(صلى الله عليه وآله) در حجة الوداع فرمود: «ان لكم من نسائكم حق ولنسائكم عليكم حقا». «شما بر زنان حقى داريد و زنان شما بر شما حقى دارند». زن و مرد منشأ مشترك در نظام آفرينش و خلقت دارند، و چه بسا تكاليف و حقوق زن و مرد در بسيارى از موارد مشترك و شبيه به هم هستند و نيز برگردن همديگر حق و حقوقى دارند، چه بسا حق و حقوق مردان نسبت به حق و حقوق زنان سنگين تر است،  و بدون ترديد رعايت حقوق متقابل، نقش مهمى را در تحكيم و رشد نظام خانواده دارد.
همگرايی دينی در خانواده

اگر دین اعضای خانواده با هم یکی نباشد چگونه می‏توانند در کنار هم زندگی کنند؟
اختلافات عقیدتی، دینی، فرهنگی، سیاسی و … خانواده را چگونه باید حل و فصل کرد و چنانچه به راه حلی دست پیدا نکردیم چه باید کرد؟ مثلاً پدر خانواده داشتن اعتقاد خاص فرزند خود را به منزله کفر بداند و همچنین سایر اعضای خانواده نسبت به همدیگر. و نیز اگر مرجع تقلید پدر خانواده با زن متفاوت باشد؛ مثلاً اعمالی را مرجع پدر حرام بداند و مرجع زن حرام نداند و برعکس و یا وظایفی را مرجع پدر برای زن واجب بداند که مرجع زن واجب نداند و یا برعکس، این گونه اختلافات در فروع دین را چگونه می‏توان بین اعضای خانواده حل کرد و چگونه باید با آن کنار آمد؟

برای دستیابی به پاسخ این پرسش به چنداصل اشاره می‏کنیم:

1ـ اصل گونه‏ گونی و اختلاف فکری

انسان از این جهت که موجودی دارای فکر و اراده و انتخاب‏گر است، تعارضات و مناقشات فکری در ساحت اندیشه او امری طبیعی است. ادیان الهی برای این به بشر عرضه شده‏اند تا انسان بتواند با کمک آن، نزاعها و درگیری‏های خود با هم را حل کند و اختلافات و منازعات خود را در سایه تعلیمات الهی‏رو به سامان برد و پراکندگی به جمعیت مبدل شود، ولی آدمیان نه تنها نتوانستند و یا نخواستند از این فرصت پیش آمده و سرمایه بی‏همتا در راه سعادت خود بهره برند، که همین امر به نوبه خود وسیله‏ای برای اختلافات و مناقشات تازه در زندگی بشر شد، زیرا پس از اعلام و ترویج هر یک از ادیان آسمانی به واسطه یک پیامبر، گروهی به آن می‏گرویدند و گروهی نیز در برابر آن موضع می‏گرفتند.
ریشه اختلاف نوع اول عمدتا به جهت فقدان قانون و ناشناخته بودن حقوق و مرزها در زندگی اجتماعی بود، ولی اساس تفرق در نوع دوم سرکشی و ستمگری انسان و طغیان او در برابر خداوند جهان بوده است.
قرآن کریم می‏فرماید:
«کان النّاسُ امّةً واحدةً فبعث اللّه‏ النبیّین مبشرین و منذرین و انزل معهم الکتاب بالحق لیحکم بین الناس فی ما اختلفوا فیه و ما اختلف فیه الاّ الّذین اوتوه بغیا بینهم فهدی اللّه‏ الّذین آمنوا لما اختلفوا فیه من الحقّ بإذنه و اللّه‏ یهدی من یشاء الی صراط مستقیم»
مردم بر طریقه واحدی بودند، آنگاه خداوند پیامبران را برانگیخت تا بشارت دهنده و انذار دهنده باشند و با آنان کتاب را به حق نازل کرد تا بین مردم در آنچه اختلاف دارند داوری کند، و سپس تنها همان کسانی که کتاب به آنان داده شد پس از آنکه نشانه‏ها و شواهد روشن به سویشان آمد، از روی ستمگری در کتاب حق شبهه و اختلاف افکندند، سپس خداوند مؤمنان را به اذن خود به سوی حق هدایت کرد و خداوند هر کس را بخواهد به راه راست رهنمون می‏شود.»
و باز می‏فرماید:
«و ما تفرّقوا الاّ من بعد ما جائهم العلم بغیا بینهم … »
آنان جز پس از آگاهی و علم از روی ستم از دین حق پراکنده نشدند.
مرحوم علامه طباطبایی اختلاف نوع دوم مطرح شده در آیه نخست را درون دینی و عامل آن را عالمان به کتاب و دین خدا دانسته‏اند. در حالی که آیه کریمه معنایی عام دارد و شامل اختلاف در اصل پذیرش دین نیز می‏شود و در این صورت نمی‏توان عامل آن را دانشمندان فاسق به حساب آورد، بلکه ریشه آن را باید در سرشت طغیانگر بشری جستجو کرد. گرچه نقش این گروه در ایجاد فرقه‏گرایی و اختلافات درون‏مذهبی، نقشی یگانه  است.
بنابراین گرچه اختلاف در ساحت پیروان ادیان، به لحاظ ارزشی امری مردود و غیر قابل قبول است ولی واقعیتی است که همواره در حیات دینی بشر حضور داشته و آنگونه که از آیات قرآن پیداست امتِ هیچ یک از رسولان الهی یکدست و یکصدا نبوده و همیشه عده‏ای از آنان را مؤمنان و عده‏ای دیگر را نیز کافران تشکیل می‏داده‏اند.
البته این امر، با توجه به نظام تکوین و ویژگی آفرینش بشر با خصوصیت اراده و اختیار و نقش آن در سرنوشت او، مطلوب و مورد خواست خداوند است.
قرآن کریم می‏فرماید: « قل فللّه‏ الحجة البالغة فلوشاء لهداکم أجمعین»
بگو حجت گویا و بالغ، از خداوند است پس اگر می‏خواست همه شما را هدایت می‏کرد.
به عبارت دیگر خداوند خواسته است تا بشر با اراده و اختیار خود راه حق و شریعت الهی را پیروی کند، نتیجه چنین خواستی آن است که همواره گروهی از مؤمنان و گروهی نیز از کافران باشند.
این رهایی، که حاصل نظام احسن است، تنها در دنیا و زندگی این سویی بشر وجود دارد، ولی خداوند حساب کار اهل باطل و اعراض‏کنندگان از حق را به قیامت موکول فرموده است. واز عذاب آنان در دنیا صرف نظر کرده است.
قرآن کریم می‏فرماید:
«و لو لا کلمة سبقت من ربّک لقضی بینهم فیما کانوا فیه یختلفون»
و اگر سخنی از خدایت از پیش ـ مبنی بر مهلت دادن به آنها تا قیامت ـ صادر نشده بود یقینا در آنچه در آن اختلاف کرده‏اند داوری می‏کرد.

2ـ اصل همگرايی

ریشه «انسان» از «انس» است و نوع بشر را از این جهت انسان گفته‏اند که به راحتی با همنوعان خود انس می‏گیرد و ارتباط عاطفی برقرار می‏کند.
آدمیان از جهت انسان بودن خود، تا وقتی به تجاوز و فساد دست نیالوده‏اند دارای حقوقی‏اند، که باید مراعات شود، گرچه اگر اضافه بر آن جنبه ایمانی در کسی وجود پیدا کرد سبب پیدایش حقوقی بسیار فراتر از آن خواهد شد.
قرآن کریم در مواردی دستور به عفو و گذشت و معاشرت نیکو با پیروان سایر مذاهب و مکاتب داده است.
برای نمونه می‏فرماید:
«فاصفح عنهم و قل سلام فسوف یعلمون؛
از کافران در گذر و با مسالمت با آنها مواجه شو، پس به زودی خواهند دانست.
و باز می‏فرماید:
«یا ایها الّذین آمنوا انّ من ازواجکم و اولادکم عدوّا لکم فاحذروهم و اِن تعفوا و تصفحوا و تغفروا فإنّ اللّه‏ غفورٌ رحیم؛
ای اهل ایمان، قطعا برخی از همسران و فرزندان شما ـ به جهت اصرار بر گمراهی شما ـ دشمن شما هستند پس از آنان برحذر باشید و اگر گذشت کنید و از آنان بگذرید و از بدرفتاری‏هایشان چشم‏پوشی کنید پس خداوند یقینا بخشنده و مهربان است .
در این آیه کریمه، در عین حالی که ابتدا دستور به پرهیز از بستگان و نزدیکان منحرف و تأثیرنپذیری از گفته‏ها و تمهیدات آنان داده است، به رفتار پسندیده و معاشرت نیک نیز فرمان می‏دهد.
همچنان که در خصوص پدر و مادر می‏فرماید:
«و وصّینا الانسان بوالدیه حسنا و ان جاهداک لتشرک بی ما لیس لک به علم فلا تطعهما اِلیّمرجعکم فأونبّئکم بما کنتم تعملون»
ما انسان را نسبت به احسان و نیکی به پدر و مادرش سفارش کردیم و اگر آنها بکوشند تا تو را مشرک کنند از آنان مپذیر بازگشتتان به سوی من است سپس شما را به آنچه کرده‏اید آگاه می‏کنم.
در جای دیگر پس از توصیه به نافرمانی در صورت دعوت به شرک از سوی آنان می‏فرماید:
«… و صاحبهما فی الدّنیا معروفا… »
با آنان در دنیا به خوبی و نیکی همنشینی کن.
و نیز قرآن کریم ازدواج موقت با زنان اهل کتاب را جایز شمرده است  که معاشرت نیک گرچه موقت در چنین کاری روشن است.
امیر مؤمنان در عهدنامه خود به مالک اشتر می‏نویسند:
«و اشعر قلبک الرّحمة للرّعیّة و المحبّة لهم و اللطف بهم و لا تکوننّ علیهم سبعا ضاریا تغتنم أکلهم، فإنّهم صنفان: إمّا أخ لک فی الدّین أو نظیر لک فی الخلق … »
به قلب خود رحمت و محبت و لطف به شهروندان خویش را بفهمان و بر ضرر آنان موجودی درنده‏خو که خوردن آنان را غنیمت بدانی مباش، زیرا آنان بر دو دسته‏اند: یا برادران دینی تواند و یا در آفرینش مانند و همنوع تو هستند …
هدف از این همگرایی و توصیه به رحمت، احسان و علاقه‏مندی به همنوع از جهت انسانی دو امر است:
اول تلاش در جهت ارشاد و هدایت آنان به خداپرستی و دین‏داری و نجات آنها از گمراهی و پیروی شیطان که هیچ خدمتی به انسانیت بالاتر و شریف‏تر از آن نیست و این نیز جز با محبت و دلسوزی به افراد انسانی حتی به کافران به طور شایسته میسر نیست. سیره پیامبر اکرم(ص) نشان می‏دهد که آن حضرت نه تنها نسبت به مؤمنان بلکه نسبت به سایر انسانها چنین محبتی داشت و با عشق و علاقه فوق‏العاده برای هدایت و نجات آنان تلاش می‏کرد به قدری که خداوند خطاب به آن حضرت فرمود:
«لعلّک باخعٌ نفسک أن لا یکونوا مؤمنین»
شاید تو خود را از اینکه آنان اهل ایمان نیستند به هلاکت اندازی.
و نیز می‏فرماید:
«فلعلّک باخع نفسک علی آثارهم إن لم یؤمنوا بهذا الحدیث أسفا»
پس تو شاید خود را بر پیامدها و عواقب وخیمی که در صورتی که به این قرآن ایمان نیاورند، برآنان می‏آید، از روی تأسف و تأثر هلاک کنی.
«محدث قمی» از «قاضی عیاض» نقل می‏کند: «و روی انّه لما کسرت رباعیّته و شجّ وجهه یوم أحد شقّ ذالک علی أصحابه شدیدا و قالوا لو دعوت علیهم فقال: إنّی لم ابعث لعّانا و لکنّی بعثت داعیا و رحمة، اللهم اهد قومی فإنّهم لا یعلمون »
روایت شده است که وقتی در جنگ احد دندان مبارک پیامبر شکست و صورتش مجروح شد، اصحاب آن حضرت شدیدا ناراحت و متأثر شدند و به آن حضرت پیشنهاد نفرین بر کافران را دادند. آن دریای رحمت فرمودند: من نفرین‏گر و لعنت‏فرست مبعوث نشدم؛من برای رحمت و دعوت و هدایت مردم برانگیخته شده‏ام، پروردگارا! قوم من را هدایت کن. یقینا اینان در جهالت به سر می‏برند.
دوم رعایت حقوق انسان، اخلاقی و اجتماعی در معاشرتهای عمومی و بالاتر از آن در خانواده و در ارتباطهای فامیلی و خویشاوندی، بویژه والدین و بستگان نزدیک، همچون احسان به پدر و مادر و معاشرت نیکو با آنان، صله‏رحم و خبرگیری و احوالپرسی و خدمت‏گذاری و کمک به آنها در رفع گرفتاریها و مشکلات زندگی آنان و امثال آن که وظیفه‏مند شدن به اینگونه امور هم‏عقیدگی و اشتراک دینی را لازم ندارد.

3ـ پرهیز از دوستیهای ویرانگر

اسلام در عین حالی که به همگرایی و برخوردهای پسندیده با همنوعان گرچه غیر مسلمان سفارش فرموده است از ایجاد دوستیها و روابطی که به تضعیف و خلل در ایمان شخص بینجامد و یا موجب همکاری با کافران بر ضد جامعه اسلامی و ایجاد فساد در آن شود، به شدت نهی فرموده است.
در این باره آیات فراوانی است که به نمونه‏ای از آن اشاره می‏کنیم. قرآن کریم می‏فرماید:
«لا تجد قوما تؤمنون باللّه‏ و الیوم الاخر یوادّون من حادّ اللّه‏ و رسوله و لو کانوا آبائهم أو ابنائهم أو اخوانهم أو عشیرتهم اولئک کتب فی قلوبهم الایمان … »
هیچ گروهی را نمی‏یابی که ایمان به خدا و روز واپسین داشته باشند، در عین حال کسانی را که با خدا و رسول عداوت و کینه می‏ورزند دوست داشته باشند، گرچه آنها پدران یا فرزندان یا برادران یا بستگان آنان باشند، آنها کسانی‏اند که خداوند در قلبهایشان ایمان را نوشته و ثابت گردانیده است …»
در شأن نزول این آیه کریم گفته شده است: روزی عبیداللّه‏ پسر «عبداللّه‏ بن‏ابیّ بن‏سلّول»سرکرده منافقان مدینه نزد پیامبر اکرم(ص) بود. در همین هنگام آن حضرت جام آبی را سر کشیدند. او به پیامبر(ص) عرض کرد: بخشی از این آب را باقی بگذارید تا به پدرم بدهم بنوشد شاید خداوند به برکت آن نفاق قلبش را زایل کند. پیامبر اکرم(ص) اینچنین کردند و او باقیمانده آب را نزد پدرش آورد، او وقتی به حقیقت کار پر برد با جمله‏ای توهین‏آمیز از آن روی برتافت. عبیداللّه‏ خدمت پیامبر(ص) رسید و از آن حضرت خواست تا اجازه دهد پدرش را به جهت این توهین به قتل رساند. پیامبر(ص) در پاسخ به او فرمان مدارا و معاشرت نیک و همراه با ملاطفت با پدر دادند.
ملاحظه می‏کنید، رسول اکرم(ص) در عین حالی که دستور به رفق و مدارا در برخورد با پدر منافق و کافر او می‏دهد، در این آیه که در شأن این جریان نازل شده است، دوستی و محبتی که شخص را از جبهه اهل ایمان و دوستی با آنان خارج کرده و به صف کافران ملحق کند و از دار و دسته آنان و ملحق به آنان گرداند، مذمت و صاحبان آن از زمره مؤمنان خارج دانسته شده است.
بنابراین محبت، عاطفه و دلسوزی از جهت جنبه انسانی که اولاً: موجب شود انسان به بزرگترین خدمت به همنوع خود، یعنی ارشاد و هدایت او اقدام کند و ثانیا: به سایر وظایف و حقوقی که از ناحیه دیگران بر عهده اوست عمل کند، پسندیده و لازم است، ولی دوستی و علاقه‏ای که سبب دلگرمی غیر مسلمان و گمراه، نسبت به کفر و ضلالت خود گردد و موجب اشاعه و ترویج باطل و سست شدن بنیه ایمانی شخص شود، زشت و مردود است.

4ـ تقدم حق‏گرایی بر همگرایی در تعارضات

این همگرایی با شرحی که داده شد، تا وقتی مطلوب است که این تقابل تنها در محدوده اندیشه و تضاد عقیدتی باشد، ولی اگر این تقابل در وضعیتی خاص به رودررویی فیزیکی و نبرد در صحنه کارزار مبدل شود، تمام این علاقه‏ها و روابط و عواطف بی‏اعتبار می‏شود و دفاع از حق و اصول ارزشها مقدم بر همه آن وظایف و حقوق می‏شود و حتی گاهی علقه پدر و فرزندی نیز منقطع می‏گردد.
تاریخ جنگهای صدر اسلام نمونه‏های فراوانی از این دست دارد که اجمال آن در گزارش امیر مؤمنان(ع) و رنجنامه آن حضرت اینچنین آمده است:
«فلقد کنا مع رسول‏اللّه‏ صلی‏اللّه‏ علیه و آله و إنّ القتل لیدور علی الآباء و الابناء و الإخوان و القرابات، فما نزداد علی کلّ مصیبة و شدّة إلاّ إیمانا و مضیّا علی الحقّ و تسلیما لِلاْءمر و صبرا علی مضضّ الجراح …؛
تحقیقا ما ـ در جنگها ـ همراه پیامبر گرامی(ص) بودیم و نبردها بر محور تقابل پدران و فرزندان و برادران و خویشان دور می‏زد و این نوع برخوردها و کشتارها جز بر ایمان ما و تثبیت بر حق و تسلیم در برابر فرمان الهی و صبر و تحمل بر سختیهای زخمها و جراحتهای ناشی از جنگ، نمی‏افزود …»

اختلافهای اصولی درون‏دينی

از آنچه در مورد اختلافات برون‏دینی گفته شد می‏توان به شیوه همگرایی در مورد اختلافات درون‏دینی نیز پی برد، زیرا آنها اصول و پایه‏هایی‏اند که با قدری کسر و انکسار و شدت و ضعف در سایر اختلافات عقیدتی فکری نیز جاری است و دسته‏بندیها و منازعات اعتقادی و معرفتی درون‏دینی را هم در بر می‏گیرد و شاهد این سخن شیوه و سیره امیر مؤمنان و برخی امامان دیگر «علیهم‏السلام» با جریانها و مخالفان اینچنین است، که آن بزرگواران با ایجاد ارتباط و معاشرت نیک با مخالفان خود سعی می‏کردند با شیوه جدال احسن و گفتگو، آنان را هدایت کنند و حقیقت را بر آنان آشکار سازند و همراه آن به حقوق همکیشی، همجواری و یا خویشاوندی خود با آنان اقدام کنند و اگر آنها عناد و لجاجت می‏ورزیدند و بر پیاده کردن آراء و اعتقادات باطل خویش در جامعه پای می‏فشردند و جبهه حق را به رویارویی نظامی و صحنه جنگ می‏کشاندند با قاطعیت، شجاعت و شفافیت تمام، خود را در میدان حاضر می‏کردند و از عقیده و روش حق خود پاسداری می‏کردند.

همگرايی در اختلافات فروعی

آنچه تاکنون گفتیم در حوزه مسایل اعتقادی و معرفتی بود، ولی توافق بر سر فروع و مسایل عملی راحت‏تر و دست‏یافتنی‏تر است. زیرا گذشته از اینکه موارد اتفاق در فتواهای مجتهدان بسیار فراتر از موارد اختلافی است، هر یک از زن و شوهر و یا اعضای دیگر خانواده، در مسایل اختلافی مطابق فتوای مجتهدی عمل می‏کند که او را به عنوان مرجع و مفتی خود برگزیده است و در بسیاری از موارد، جز در برخی عمل هیچ یک، ارتباطی با دیگری پیدا نمی‏کند.
در موارد استثنا نیز، دو طرف به آسانی می‏توانند با هم کنار آیند. مثلاً در مورد طهارت و نجاست یک نفر از مجتهدی تقلید می‏کند که می‏گوید چیزی که با ادرار نجس شده است، با آب کر، یک بار شستن آن کافی است و دیگری مقلّد کسی است که دو بار شستن آن را لازم می‏داند و یا یکی می‏گوید برای تطهیر فرش و لباس و مانند آن فشار لازم است و دیگری چنین فتوا نمی‏دهد، در این صورت در جایی که اثر طهارت و یا نجاست به هر دو نفر ارتباط پیدا می‏کند و مورد ابتلای هر یک است،
می‏توانند به گونه‏ای عمل کنند که خواست هر کدام برآورده شود. مثلاً در مورد تعداد شستن دو بار بشویند و در مورد دوم نیز پس از آب‏ریزی آن را فشار دهند، و اگر در موارد نادری نیز بویژه در مسایل حقوقی قابل جمع نباشد و کار به نزاع بکشد هر حکمی که قاضی صادر کند برای هر یک از آنها لازم‏الاجراست، چه با فتوای مفتی او موافق باشد و یا نباشد.
و در مورد اینکه ممکن است مرجع تقلید مرد، وظایفی را برای زن در قبال شوهر واجب بداند که مرجع تقلید زن آن را قایل نیست و یا برعکس، در این صورت روشن است که هر یک باید یا می‏تواند مطابق فتوای مفتی خود عمل کند و الزامی به رعایت فتوای مجتهد دیگری نیست مگر اینکه از روی دوستی و توافق اخلاقی این کار صورت پذیرد. یا از اول به عنوان حقوق ازدواج در عقد شرط شده باشد.
نتیجه اینکه: در مورد اختلافهای عملی و فروعی می‏توان به صورتی اقدام کرد که به تنازع و تعارضی بین اعضای خانواده کشیده نشود و در عین حال هر یک نیز مطابق وظیفه خود عمل کرده باشد. و در اختلاف نظرهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و روحی هم می‏توان با شیوه مدارا و تحمل روابط و مناسبات خوب و سالمی را با دیگران برقرار کرد. که برابر حدیث رضوی(ع) مدارا کردن صفتی است که باید فرد مؤمن از رسول خدا(ص) بیاموزد و در خود پیاده کند.  انسان مسلمان در سایه مدارا به سبب این دوگانگی‏های فکری و اختلافهای سلیقه‏ای و جزیی، به روابط خویشاوندی خود صدمه‏ای وارد نمی‏سازد، به دیدار آنان می‏رود و در وقت گرفتاری به آنها کمک می‏کند و در جهت رفع آن، صادقانه می‏کوشد و همواره مراقب است تا از بحث و جدل و مشاجرات بی‏حاصل و زیانبار در این گونه مسایل بپرهیزد و نسبت به دوگانگی‏های عقیدتی و اصولی نیز مطابق با اصول یاد شده، روابط خود را با نزدیکان غیر مسلمان و مخالف خود سامان می‏دهد.

**********************